Rok relacji

Strona akcji

Dobre relacje oparte na zaufaniu, wzajemnej wymianie zdań, empatii oraz tworzeniu środowiska przyjaznego uczniom, nauczycielom i rodzicom to, jak wiadomo, podstawa procesu edukacyjnego i zadowolenia z pracy w przypadku nauczyciela. To z dobrych relacji rodzi się prawdziwa motywacja i chęć do nauki czy wspólnego działania na rzecz szkoły.

Akcja wpisuje się w nowoczesne potrzeby polskich szkół, potrzeby, które wykraczają poza nauczanie przedmiotowe. Chodzi o pracę nad stworzeniem tzw. socjalnego kapitału szkoły, którego powstanie jest możliwe tylko i wyłącznie wtedy, kiedy dbamy o to, jak traktujemy siebie nawzajem, kiedy wiemy, w jaki sposób się komunikować i dzielić pomysłami na ulepszanie szkolnej rzeczywistości. Nie chodzi tylko i wyłącznie o organizowanie wspólnych imprez integracyjnych, ale o rzeczywiste działania na rzecz skutecznej komunikacji pomiędzy wszystkimi zainteresowanymi. Socjalny kapitał szkoły jest także podstawą do zdobywania kompetencji społecznych i obywatelskich, co stanowi priorytet we współczesnej edukacji.

Rok Relacji to również czas refleksji nad potrzebami nauczyciela, od którego wymaga się coraz więcej. Chcemy przeprowadzić szkolenia na temat tego, jak radzić sobie np. z wypaleniem zawodowym, jak pracować z trudnym uczniem oraz skąd czerpać inspiracje do wykonywania tego pięknego, ale jakże wymagającego zawodu.

Akcja wspierana jest przez ponad 80 Ambasadorów Roku Relacji, którymi są nauczyciele, metodycy i dyrektorzy szkół w całej Polsce.

Edutopia – The power of relationships in Schools

Prezentacja najważniejszych, popartych badaniami, praktyk dotyczących budowania relacji z uczniami i uczennicami, które przekładają się na proces uczenia się i wychowania. Program jest elementem większego cyklu „Jak dzieje się uczenie”.

Bibliografia

Cornelius-White J., Learner-Centered Teacher-Student Relationships Are Effective: A Meta-Analysis. Review of Educational Research, 77(1), pp. 113–143, 2001. https://doi.org/10.3102/003465430298563.

Currie C., Zanotti C., Morgan A., Currie D., Looze M.d., Roberts C., Samdal O., Smith O.R.F, Barnekow V., Social Determinants of Health and Well-being among Young People, World Health Organization Regional Office for Europe, 2012.

Czapiński J., Diagnoza szkolna 2009. Raport roczny programu społecznego „Szkoła bez przemocy”, 2009, www.szkolabezprzemocy.pl.

Diener E., Seligman M.E., Very Happy People, Psychological Science, 13, pp. 81–84, 2002.

Eid M., Riemann R., Angleitner A., Borkenau P., Sociability and Positive Emotionality: Genetic and Environmental Contributions to the Covariations Between Different Facets of Extraversion, Journal of Personality, 71, pp. 319–346, 2003.

Frisch M.B., Quality of Life Therapy, New York 2005.

Hoover-Dempsey K., Walker M., Sandler H., Whetsel D., Green C., Wilkins A., Closson K., Why Do Parents Become Involved? Research Findings and Implications, Elementary School Journal, 2(106), pp. 105–30, 2005.

Howard S., Johnson R., Resilient Teachers: Resisting Stress and Burnout. In Proceedings of the Australian Association for Research in Education Conference, Problematic Futures: Education Research in an Era of Uncertainty, 1–5, 2002.

Lucas R.E., Fujita F., Factors Influencing the Relation Between Extraversion and Pleasant Affect, Journal of Personality and Social Psychology, 79, pp. 1039–1056, 2000.

Lucas R.E., Le K., Dyrenforth P.S., Explaining the Extraversion Positive Affect Relation: Sociability Cannot Account for Extraverts’ Greater Happiness, Journal of Personality, 76, pp. 385–414, 2008.

Mehl M.R., Vazire S., Holleran S.E., Clark C.S., Eavesdropping on Happiness: Well-being is Related to Having Less Small Talk and More Substantive Conversations, Psychological Science, 21, pp. 539–541, 2010.

Nowakowska A., Przewłocka J., Szkoła oczami uczniów: relacje z nauczycielami i kolegami oraz przemoc szkolna, Instytut Badań Edukacyjnych, Warszawa 2015.

OECD, dane z badania PISA 2012, dostępne: http://www.oecd- ilibrary.org/education/pisa-2012-results-what-makes-a-school-successful-volume-iv_9789264201156-en; uzupełnienie publikacji PISA 2012 Results: What Makes Schools Successful (Volume IV): Resources, Policies and Practices, PISA, OECD Publishing, Paris, http://dx.doi.org/10.1787/9789264201156-en, 2013.

Oishi A., Diener E., Lucas, R.E., The Optimum Level of Well-being: Can People Be Too Happy? Perspectives on Psychological Science, 2, pp. 346–360, 2007.

Ostaszewski K., Pojęcie klimatu szkoły w badaniach zachowań ryzykownych młodzieży, Edukacja, 4 (120), pp. 23–38, 2012.

Payton J., Weissberg R.P., Durlak J.A., Dymnicki A.B., Taylor R.D., Schellinger K.B., Pachan M., The Positive Impact of Social and Emotional Learning for Kindergarten to Eighth-Grade Students. Findings from Three Scientific Reviews, http://www.casel.org/sel/meta.php, 2008.

Pianta R.C., Steinberg M., Teacher‐child Relationships and the Process of Adjusting to School, New Directions for Child and Adolescent Development, 1992(57), pp. 61–80.

Pianta R.C., Walsh D.J., High Risk Children in Schools: Constructing Sustaining Relationships, New York 1996.

Przewłocka J., Klimat szkoły i jego znaczenie dla funkcjonowania uczniów w szkole. Raport o stanie badań. Instytut Badań Edukacyjnych, Warszawa 2015.

Pullinger N., Evaluation of the Sheffield SEAL program. Sheffield Education Services, 2008.

Roffey S., The Home-school Interface for Behaviour. A Conceptual Framework for Co-constructing Reality. Educational and Child Psychology, 21(4), pp. 95–107, 2004.

Szymańska J., Działania profilaktyczne a klimat szkoły, Remedium 2003, nr 2, pp.6–7.

Ulatowska R., Kołodziejski P., Kierowanie relacjami w klasie szkolnej: program Gephi w analizie sieci socjometrycznych w technice Moreno, https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/handle/item/156938.

Zwierzyńska E., Poradnik dla nauczycieli. Poznawanie klasy, Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej, Warszawa 2008.