Czynniki chroniące

Organizacja procesu kształcenia i wychowania ma dominujący wpływ na dobrostan psychiczny uczniów i uczennic w czasie edukacji szkolnej. Dlatego czynniki o charakterze chroniącym nie są jednolite i mogą występować z różnorodnym natężeniem w zależności od poziomu konsekwencji wdrażania rozwiązań wśród wszystkich pracowników szkoły.

Przedstawione poniżej czynniki nie są wyłącznymi możliwymi do ujawnienia się w placówce, dlatego w ramach diagnozy powinno się zwrócić szczególną uwagę na mocne strony instytucji w tej dziedzinie.

Organizacja kształcenia Organizacja procesu wychowania i opieki
Poznanie edukacyjnych potrzeb uczniów i wychowanków. Poznanie psychospołecznych potrzeb uczniów i wychowanków.
Organizacja zajęć lekcyjnych z uwzględnieniem pracy indywidualnej z uczniem. Zapewnienie wsparcia pedagoga, psychologa i logopedy.
Organizacja pracy grupy klasowej z uwzględnieniem specjalnych potrzeb edukacyjnych uczniów i uczennic. Korzystanie przez placówkę z programów wsparcia uczniów i uczennic, dopasowanych do potrzeb w kwestiach profilaktyczno-wychowawczych.
Organizacja zajęć wyrównawczych opartych na nowoczesnym podejściu, upodmiotowienie ucznia. Doskonalenie kompetencji nauczycieli i wychowawców we wspieraniu dzieci i młodzieży oraz środowiska rodzinnego.
Współpraca nauczycielska w formie interdyscyplinarnych projektów, konsultacje metodyczne. Współpraca nauczycielska w formie konsultacji, mentoringu i superwizji.
Współpraca placówki oświatowej z otoczeniem w ramach organizacji procesu edukacyjnego oraz wychowawczo-profilaktycznego/wychowawczo-opiekuńczego.

Ważnym czynnikiem chroniącym, warunkującym dobrą organizację procesów edukacyjnych, związanym z etapem diagnozowania i przygotowania programu wychowawczo-profilaktycznego, jest poznanie psychospołecznych i edukacyjnych potrzeb uczniów i wychowanków. Umożliwia to stworzenie sylwetki ucznia/wychowanka (persony), jego zdolności, odkrycia motywatorów, problemów, trudności, zagrożeń, z jakimi się styka, oraz emocji, jakie przejawia w szkole. Więcej o diagnozowaniu w module 5.

Kolejnym organizacyjnym czynnikiem chroniącym jest dobra współpraca nauczycielska poprzez realizację wspólnych zadań metodą projektów, konsultacje wychowawcze i metodyczne, wzajemne wspomaganie, jakim może być koleżeńska superwizja.

Wśród znaczących czynników chroniących organizację procesu kształcenia wymienia się powszechnie:

  • Ograniczenie liczby prac domowych. Zadania nie mogą być uzupełnianiem niezrealizowanych treści na lekcji. Nie mogą wypełniać większości czasu po nauce szkolnej. Zgodnie z zasadami neurodydaktyki i psychodydaktyki kreatywności zaleca się, aby prace nie miały charakteru powtórkowego i odtwórczego.
  • Zmiana edukacyjnego sensu prac domowych. Badania potwierdzają, że zadania odkrywczo-badawcze, bazujące na ciekawości poznawczej, polegające na poszukiwaniu nowych treści, nowych materiałów wyzwalają pozytywną motywację do nauki i lepiej służą osiąganiu celów dydaktycznych. Budują także poczucie własnej kompetencji i wartości.
  • Dydaktyczno-organizacyjna zmiana koncepcji lekcji. Jedną z najbardziej efektywnych metod pozwalających na realizację powyższych założeń jest „odwrócona klasa” (ang. flipped learning), metoda polegająca na tym, że uczniowie zapoznają się w domu z nowym materiałem, a w klasie, z pomocą nauczyciela, ćwiczą i utrwalają wiedzę, rozwiązują problemy.
  • Dostosowanie systemów oceniania do promowania kreatywności i innowacyjności. Przeorientowanie oceny osiągnięć osób uczących się z nastawienia na powierzchowne sprawdzanie stopnia przyswojenia danych treści kształcenia na rzecz głębszej oceny zdolności rozwiązywania problemów, także w zespole, oraz stopnia przygotowania do uczenia się przez całe życie. Poszerzenie stosowania oceniania kształtującego (polegającego na śledzeniu procesu uczenia się osób, dostosowywaniu do nich przebiegu nauczania i dawaniu im informacji zwrotnej pomagającej się uczyć) w połączeniu z ograniczeniem dominacji oceniania podsumowującego (zob. Kształtowanie właściwych postaw u uczniów: kreatywności, innowacyjności i pracy zespołowej, CEO).
  • Tworzenie pozytywnego klimatu szkoły. Działania organizacyjne budujące pozytywny klimat szkoły to przede wszystkim zapewnienie autonomii uczniów i ich uczestnictwa w podejmowaniu decyzji, udział rodziców w życiu szkoły, wprowadzanie procedur mediacji w rozwiązywaniu problemów i konfliktów, realizowanie nauki umiejętności psychospołecznych (także na lekcjach przedmiotowych, prowadzenie form doskonalenia kompetencji komunikacyjnych dla nauczycieli i rodziców (oprac. własne na podst. Ostaszewski, 2006; Woynarowska-Sołdan, 2004).
  • Realizacja strategii sprzyjającej zintegrowanej edukacji szkolnej – systemowej i organizacyjnej integracji nauki, pozytywnego rozwoju i pozytywnej profilaktyki

Aby zintegrowane podejście do nauki, pozytywnego rozwoju i profilaktyki – określane w skrócie jako SEL – miało szanse powodzenia, szkoły muszą zintegrować SEL ze swoimi zadaniami edukacyjnymi i uczynić z niego punkt odniesienia dla codziennej praktyki nauczania, wychowania i oceniania uczniów.

Aby koncepcja zintegrowanej edukacji mogła zaistnieć w szkole, potrzebne są przemyślane strategie jej wdrażania. Pierwsza z nich polega na zapewnianiu ciągłości edukacji psychospołecznej przez cały czas obowiązku szkolnego oraz dostosowywaniu jej metodyki do zmieniających się zadań i potrzeb rozwojowych uczniów (Ostaszewski, 2014).

Pytania sprawdzające

Czy czynnikiem chroniącym jest współpraca i konsultacja nauczycieli w ustalaniu liczby zadawanych prac domowych oraz harmonogramu sprawdzianów?

Na czym polega dostosowanie systemów oceniania do promowania kreatywności i innowacyjności?

Wyślij